विद्यार्थ्यामधील सामाजिक,भावनिक आणि आध्यात्मिक परिपक्वता यातील सहसंबंधाचा अभ्यास
DOI:
https://doi.org/10.7492/e6a2v220Abstract
परिपक्वतेला आपण प्रगल्भताही म्हणू शकतो ही खूप सखोल संकल्पना आहे, परिपक्वता म्हणजे ती नाही ज्यावेळी आपण मोठमोठ्या गोष्टी बोलतो, तर परिपक्वता म्हणजे आपण छोट्या छोट्या गोष्टी समजून घेतो हे बऱ्याच ठिकाणी वाचलं किंवा ऐकलं म्हणजेच परिपक्वता म्हणजे सखोल विचार करणं समजून घेणं परिपक्वता म्हणजे समज व सारासार विचार करणं, तर्कशुद्ध विचार करणं परिपक्वता म्हणजे आयुष्य जगण्याची कला विचार आणि कृतीमध्ये ताळमेळ (म्हणजे यात दिखावा नसतो, जसे विचार तशी कृती, लोक सांगे ब्रम्हज्ञान आणि स्वतः म्हणजे असं नसतं) यात व्यक्तीचं स्वतःचे विचार, भावना यांवर नियंत्रण असतं, त्यामुळे भावनेच्या भरात निर्णय घेतला, किंवा भावनेच्या भरात काहीतरी बोललं असं नाही होत परिपक्वता म्हणजे केवळ ज्ञान मिळवणं नाही तर त्या ज्ञानाचा योग्य पद्धतीने वापर करता येणं होय. परिपक्वता म्हणजे दुसऱ्याला बदलण्याचा प्रयत्न करण्याऐवजी स्वतःमध्ये बदल करणं परिपकवता, या दोन प्रकारच्या असतात.
१. शारीरिक परिपक्वता आपल्या पायांवर स्वतःची चालण्याची क्षमता
२. मानसिक परिपक्वता आपल्या समजदारीने जगाला समजण्याची क्षमता.
परिपक्वतेला वय नसतं, किंवा ती कधी येते / यायला हवी असे काही नियम नसतात बऱ्याचदा आपण असं बघतो की खूप कमी वयातील एखादे मूल परिपकव असेल किंवा एखादा ज्येष्ठ व्यक्ती सुद्धा परिपकव असेलच असं नाही शेवटी परिपक्वता ही आपण आपल्यात विकसित करण्याची गोष्ट आहे, त्यासाठी याची जाणीव हवी की आपल्या विकासासाठी आपण काही करणं अपेक्षित आहे.
